Sorry mannen,
Ik ben verslaafd geraakt aan jullie.
Omdat ik bang was dat ik zonder jullie
niet zou overleven.
Ik durfde niet
te vertrouwen
op mijn eigen
Kracht.
ik wist niet
- of was vergeten -
dat ik het ben
die mijn leven
Vormt.
Bang om
Alleen
te staan.
In deze Grote Duistere wereld.
Vol gevaren
en beren op
de weg.
Mijn weg.
Onzekerheid
liet ik prevaleren
over
Moed.
Zwakte
als leidraad
door het
Eeuwige
bestaan.
Van nu af aan
Laat ik een traan
om mijn eigen
falen.
Niet om mijn
- vermeende -
zwakte.
Maar om mijn
- ongeziene -
Kracht.
Ik hou van jullie
Allemaal.
En stuk voor stuk,
wens ik jullie
Vrede en Geluk.
- X -
Een vrouw.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten