maandag 30 november 2015

Energetische voetangels, deel I

'Het is gelukkiger te geven dan te ontvangen'.

Handelingen 20:35

============================================

Met name empatisch ingestelde mensen hebben de neiging veel meer te geven dan te ontvangen.

Empatische mensen zijn mensen die een ander goed kunnen invoelen. Gevoelige mensen. Het type mens dat van tijd tot tijd krijgt te horen:

'Je moet niet zo overgevoelig zijn'.

Iets wat zeer krenkend kan zijn en tot wanhoop kan leiden bij degene die het betreft. Want wat, is dan de vraag... 'moet ik dan anders doen?'. En het eigen verwijt, de innerlijke criticus, roept dan om het hardst:

'Je doet iets niet goed! Je hebt die Ander ontgriefd! Zie je nou... sukkeltje'.

Zo kan zelfverwijt op zelfverwijt zich opstapelen, tot er ... helemaal niets meer overblijft dan een wanhopig hoopje ellende.

Vanuit het empatisch zijn, voelt de gevoelige mens de behoefte van de Ander. Vaak beschikken zij daarbij ook nog eens over een soort innerlijke 'drive' om er te zijn voor die Ander. Die ander bij te staan. Loopt daarin iets spaak of mis... dan ligt het - voor het gevoel van de invoelende mens met zijn, haar vaak ook nog eens huizenhoge verantwoordelijkheidsgevoel - de schuld bij zichzelf.

'Ik heb iets heel erg fout gedaan'.
'Het is mijn schuld'.

Hieronder ligt een enorm groot slachtoffer-gevoel. Een verlammend idee van totale machteloosheid.

Dat geef-gedrag, waar een empaticus - uiteindelijk - onder gebukt gaat, heeft een energetische component.

Stel je dit als volgt voor:

Wij zijn naast lichamelijkheid ook onze emoties, ons intellect. En, onze energie. Als we naar onze energie kijken, is het makkelijker voor te stellen wat 'puur en alleen  geef - gedrag' met ons doet.

Een voorbeeld:

Je hebt een zak met koekjes.
Zelf gebakken.
Heerlijk.
Speciaal recept, alleen bij jou bekend.
Je geeft iemand een koekje.
Hij, of zij vindt het lekker.
Zo lekker dat hij, zij er nog een wil.
En... mmm... nog een.
Je geeft en je geeft.
Vervolgens vertelt hij, zij aan iemand uit zijn, haar omgeving: 'Mmmm, zij heeft lekkere koekjes, moet je eens proeven'.
Die persoon wordt nieuwsgierig, wil dat ook weleens proeven en komt bij je langs. Voor zo'n zelf gebakken koekje waarvan het recept alleen bij jou bekend is'.

En op een dag... is de zak met koekjes leeg.

Nu kun je denken: 'Nou, dan bak je toch gewoon een nieuwe lading', maar stel nou eens dat je je dag niet hebt. Je bent moe. Ongesteld (als je een vrouw bent). Verkouden. Depri. Je voelt je futloos. Bent even  nergens toe in staat. En terwijl je je zo voelt, ontstaat er een rij voor je huis. Een rij mensen die allemaal zo'n zelf gebakken koekje willen. En jij... jij hebt niks. En je kunt ook even niets bakken.

De mensen worden knorrig. Boos. Teleurgesteld, omdat jij ze zo'n koekje onthoudt. Wrevelig keren zij je de rug toe. Komen tegen je in opstand, omdat jij ze iets niet kunt geven. Iets waar zij erg naar verlangen, omdat ze het zelf niet hebben. En ook niet kunnen maken. Ze hebben immers jouw recept niet. Dus, gaan ze naar je wijzen, noemen je gierig en vrekkerig. En jij, voelt je alleen. Eenzaam en onbegrepen. Kou daalt op je neer.

Het idee van 'Het is gelukkiger te geven dan te ontvangen' geldt dan ineens even niet meer. Wat je had te geven is ... op.

Vervang je het beeld van 'de koekjes volgens een heel eigen recept' door 'jouw eigen energie' dan besef je dat er ergens in jezelf een verantwoordelijkheid ligt. Ten opzichte van Jezelf.

Jij bent verantwoordelijk voor Jezelf.
Ik ben verantwoordelijk voor Mezelf.
En mijn energie huishouding.

Als ik alleen maar Geef, constant en continue, dan
a) trek ik mensen aan die graag alleen maar Nemen. Mensen die komen halen.
b) raak ik op een dag ineens leeg. En dan blijft er niets van me over, tenzij....

Ik weet hoe ik mijn energie moet aanvullen.

En om je energie aan te kunnen vullen, moet je weten hoe je moet Nemen.

Niet alleen ontvangen.
Dat is te passief.
'Nemen' is een actieve daad.
Voor 'nemen' moet je je geest anders richten dan voor 'ontvangen'.

'Ik Neem het Leven'.

Je trekt hiermee het leven, de levensenergie, dat wat jou voedt naar je Toe.
Je trekt het je leven in, zodat het jou kan gaan Voeden.
En dat heb je nodig: Voeding.

Op lichamelijk niveau, op geestelijk niveau, op emotioneel niveau en dus ook op energetisch niveau.

Zodra je dit doet, zodra je je geestesgesteldheid hierop instelt, zul je merken dat je ook een ander soort mens aantrekt.

De mens die weet hoe gevoed te worden en ... hoe te voeden.

In Liefde





Geen opmerkingen:

Een reactie posten